Beter in beeld
In Nederland zijn verschillende groepen kinderen die onder moeilijke omstandigheden opgroeien. Wie zijn deze kinderen? En wat kunnen we voor ze doen? Daarover gaat dit nummer.
#22 - Maart 2021
Zouden we signalen vaker opmerken als subjectieve waarneming niet in de weg zat?

Dat principe kan ook van toepassing zijn op het signaleren van een onveilige thuissituatie van kinderen. Er zijn kinderen die in de knel zitten, maar die we om verschillende redenen onvoldoende opmerken. Zouden we signalen die wijzen op problemen vaker opmerken als onze subjectieve waarneming niet in de weg zat? Als we de problemen van bepaalde kinderen zouden onderkennen en tot prioriteit zouden maken? 

Ik denk dan bijvoorbeeld aan de Nederlandse gezinnen met kinderen die op straat belanden, en aan de jonge kinderen die voor een chronisch zieke of verslaafde ouder zorgen. Maar ook aan vluchtelingenkinderen die, ook al zijn ze hier veilig, nog heel lang last kunnen hebben van gevoelens van stress en onveiligheid. 

En zo zijn er meer kinderen die onze aandacht verdienen, maar die we als het ware over het hoofd zien. Als we hen beter in beeld willen krijgen, is erover lezen een eerste stap. 

Met dit nummer hopen we verschillende luikjes bij je te openen.

De luiken open

Toen ik jaren geleden voor de eerste keer zwanger was, leek het alsof er in mijn hoofd een luikje openging. Een luikje dat mij zicht bood op een wereld die ik daarvoor nauwelijks kende. Niet alleen zag ik ineens overal zwangere vrouwen, ook kreeg ik te maken met een enorme zwangerschaps- en baby-industrie waarvan het bestaan eerder nauwelijks tot me was doorgedrongen. Natuurlijk wist ik wel dat zoiets bestond, ik was niet helemaal wereldvreemd, maar pas toen ik zelf in verwachting was, kreeg ik een beeld van de omvang en diversiteit ervan.

Volgens de psychologie is dit een vorm van subjectieve waarneming: je brein reageert alleen op de zintuigelijke indrukken die er op dat moment voor jou toe doen. Er kan dus van alles om je heen gebeuren, maar als je aandacht er niet op gericht is, blijven veel indrukken vluchtig en dringen nauwelijks tot je door. Pas als je ergens op gefocust bent, ben je in staat om te zien en te horen wat er op dat gebied speelt.  

Voorwoord

Edith Geurts

Hoofdredacteur
Augeo Magazine

Leestijd: 1,5 minuut

Beter in beeld
In Nederland zijn verschillende groepen kinderen die onder moeilijke omstandigheden opgroeien. Wie zijn deze kinderen? En wat kunnen we voor ze doen? Daarover gaat dit nummer.
#22 - Maart 2021
Zouden we signalen vaker opmerken als subjectieve waarneming niet in de weg zat?

Dat principe kan ook van toepassing zijn op het signaleren van een onveilige thuissituatie van kinderen. Er zijn kinderen die in de knel zitten, maar die we om verschillende redenen onvoldoende opmerken. Zouden we signalen die wijzen op problemen vaker opmerken als onze subjectieve waarneming niet in de weg zat? Als we de problemen van bepaalde kinderen zouden onderkennen en tot prioriteit zouden maken? 

Ik denk dan bijvoorbeeld aan de Nederlandse gezinnen met kinderen die op straat belanden, en aan de jonge kinderen die voor een chronisch zieke of verslaafde ouder zorgen. Maar ook aan vluchtelingenkinderen die, ook al zijn ze hier veilig, nog heel lang last kunnen hebben van gevoelens van stress en onveiligheid. 

En zo zijn er meer kinderen die onze aandacht verdienen, maar die we als het ware over het hoofd zien. Als we hen beter in beeld willen krijgen, is erover lezen een eerste stap. 

Met dit nummer hopen we verschillende luikjes bij je te openen.

De luiken open

Toen ik jaren geleden voor de eerste keer zwanger was, leek het alsof er in mijn hoofd een luikje openging. Een luikje dat mij zicht bood op een wereld die ik daarvoor nauwelijks kende. Niet alleen zag ik ineens overal zwangere vrouwen, ook kreeg ik te maken met een enorme zwangerschaps- en baby-industrie waarvan het bestaan eerder nauwelijks tot me was doorgedrongen. Natuurlijk wist ik wel dat zoiets bestond, ik was niet helemaal wereldvreemd, maar pas toen ik zelf in verwachting was, kreeg ik een beeld van de omvang en diversiteit ervan.

Volgens de psychologie is dit een vorm van subjectieve waarneming: je brein reageert alleen op de zintuigelijke indrukken die er op dat moment voor jou toe doen. Er kan dus van alles om je heen gebeuren, maar als je aandacht er niet op gericht is, blijven veel indrukken vluchtig en dringen nauwelijks tot je door. Pas als je ergens op gefocust bent, ben je in staat om te zien en te horen wat er op dat gebied speelt.  

Leestijd: 1,5 minuut

Hoofdredacteur
Augeo Magazine

Edith Geurts

Voorwoord

Augeo Magazine: Hét online tijdschrift over veilig opgroeien

Professionals en beleidsmakers bijpraten over de nieuwste ontwikkelingen, onderzoeken, dilemma’s en besluiten rond de veiligheid van kinderen. Dat doet Augeo Foundation al 15 jaar met onder andere e-learnings, bijeenkomsten en Augeo Magazine. Ons magazine verschijnt 5x per jaar. Meld je aan om gratis abonnee te worden.
Volledig scherm