18... en dan?

Als jongeren 18 worden, stopt de begeleiding vanuit Jeugdzorg. Maar dat geldt niet voor hun problemen. Bovendien hebben ze op deze leeftijd vaak nog te weinig levensvaardigheden en zijn ze nog niet zelfstandig genoeg om het op eigen kracht te doen. ‘Ik was terug bij af,’ vertelt Mick (19).

in de praktijk

Auteur: Ellen de Ruiter  |  Leestijd: 3,5 minuten

Mick zit al drie jaar thuis. ‘Eigenlijk doe ik al die tijd niet mee aan de maatschappij,’ zegt hij. Op zijn 16e, tijdens een stage voor school, ontwikkelde hij een angststoornis. Hij stopte met zijn studie en stage en lag alleen nog maar in bed, hele dagen naar Netflix en YouTube te kijken. ‘Ik volgde het leven van anderen die wel gewoon naar buiten durfden,’ vertelt hij over die tijd. Via de huisarts kwam Mick bij een psycholoog, maar daar had hij niet veel baat bij. Zijn angststoornis bleef opspelen.

Mick trok uiteindelijk zelf aan de bel: dit kon niet langer. Na twee maanden wachten, kreeg hij hulp: tweeëndertig uur ambulante begeleiding per week. Zijn begeleider hielp hem stappen te maken: een keer samen naar buiten, een uurtje alleen thuis… Ook hielp ze hem om weer een start te maken met school. ‘Eindelijk had ik passende hulp, ik voelde me op mijn gemak en werkte op een fijne manier aan mijn angsten en mijn studie.’

En toen werd Mick 18. Op zijn verjaardag hield de begeleiding op. Mick kreeg voortaan twee uur hulp voor zijn angsten, en twee uur voor zijn schoolwerk. ‘Het voelde alsof ik terug was bij af.’ En uiteindelijk stopte ook deze hulp; het budget was op. ‘Daar gaan we weer, dacht ik.’ Mick viel terug in zijn angsten en zat ik weer hele dagen thuis. ‘Er was geen licht meer aan het einde van de tunnel.’

Verspilling van tijd en talent

‘Investeer in deze jongeren, dat haal je er later dubbel en dwars weer uit’

Mick kwam bij Time of Your Life terecht door een tip van zijn eerdere begeleider. Hij werd er gekoppeld aan Karin. Met haar had hij één keer per week contact – ze wandelden of videobelden – en startten projectjes op waarmee Mick iets voor anderen kon betekenen. ‘Dat ik met een klein gebaar iemand anders zo blij kan maken, was heel motiverend,’ vertelt Mick. 

Het liefst zou Mick nog veel meer projecten doen onder begeleiding van Karin. Maar zijn traject loopt binnenkort af, hij heeft recht op een beperkt aantal gesprekken. ‘Zo jammer, want ik voel me goed bij Karin en ik heb het idee dat zij me het meest geholpen heeft van allemaal.’ 

‘Jongeren zoals Mick worden vreselijk in de steek gelaten,’ zegt Karin van Laatum van project Time of Your Life. (zie kader onderaan) ‘Wát een verspilling van geld en talent. Veel van deze jongeren weten niet goed wat te doen of waar ze terechtkunnen en raken in de problemen, krijgen schulden, enzovoorts. Zo zonde.' 

Er is in de jaren daarvoor iets in beweging gezet, dan moet je het ook afmaken, vind Van Laatum.  'Investeer in deze jongeren, dat haal je er later dubbel en dwars weer uit. Nu kost het alleen maar geld. Kijk naar Mick, hij zit thuis, heeft geen opleiding, geen baan, betaalt geen belasting. Terwijl hij zo ontzettend graag wil.’

Karin van Laatum is zelfstandige en werkt als gedragstrainer en Leerstraftrainer voor onder andere de Raad voor de Kinderbescherming en het project Time of Your Life. In die hoedanigheid begeleid-de ze Mick (pseudoniem). 

Bewuste keuze

Mick vindt dat hij pech heeft met gemeente waar hij woont: ‘Op het moment dat ik 18 werd, was er bijna niets meer mogelijk. En wat er dan wel mogelijk is, stopte weer na verloop van tijd. Ik zou willen dat gemeenten meer investeren in jongeren zoals ik. Tot en met je 17e is het goed geregeld, daarna niet meer.’ 

Toch blijft hij positief. ‘Ik maak er het beste van, dat is een bewuste keuze. Ik denk dat het uiteindelijk goed komt en dat ik actief kan meedoen in de maatschappij. Het liefst ga ik iets doen waarmee ik anderen kan helpen.’ 

Ook Karin denkt dat het uiteindelijk wel goed komt met Mick. Ook al wordt het hem wel heel erg moeilijk gemaakt. ‘Het is dat hij zo positief en slim is, en dat hij steeds zijn eigen manieren vindt om toch een beetje hulp te kunnen krijgen. Maar er zijn ook genoeg jongeren met een laag IQ en een minder positief karakter; die kwijnen na hun 18e vaak weg.’

Time of Your Life en Maatschappelijke Diensttijd

In Time of Your Life (TOYL) worden jongeren begeleid bij het uitvoeren van een Maatschappelijke Diensttijd (MDT). Samen met een begeleider gaat een jongere aan de slag met zijn of haar dromen. 

De Maatschappelijke Diensttijd is vanuit de overheid opgezet om jongeren, bijvoorbeeld voortijdig schoolverlaters, mee te laten doen in de samenleving. Het geeft jongeren de kans hun talenten in te zetten en te ontwikkelen waarbij zij ook iets teruggeven aan de samenleving. Zo werken zij aan hun cv en toekomstperspectief, maar dragen zij ook hun steentje bij.  

Auteur: Ellen de Ruiter  |  Leestijd: 3,5 minuten

in de praktijk

Als jongeren 18 worden, stopt de begeleiding vanuit Jeugdzorg. Maar dat geldt niet voor hun problemen. Bovendien hebben ze op deze leeftijd vaak nog te weinig levensvaardigheden en zijn ze nog niet zelfstandig genoeg om het op eigen kracht te doen. ‘Ik was terug bij af,’ vertelt Mick (19).

18... en dan?

Mick zit al drie jaar thuis. ‘Eigenlijk doe ik al die tijd niet mee aan de maatschappij,’ zegt hij. Op zijn 16e, tijdens een stage voor school, ontwikkelde hij een angststoornis. Hij stopte met zijn studie en stage en lag alleen nog maar in bed, hele dagen naar Netflix en YouTube te kijken. ‘Ik volgde het leven van anderen die wel gewoon naar buiten durfden,’ vertelt hij over die tijd. Via de huisarts kwam Mick bij een psycholoog, maar daar had hij niet veel baat bij. Zijn angststoornis bleef opspelen.

Mick trok uiteindelijk zelf aan de bel: dit kon niet langer. Na twee maanden wachten, kreeg hij hulp: tweeëndertig uur ambulante begeleiding per week. Zijn begeleider hielp hem stappen te maken: een keer samen naar buiten, een uurtje alleen thuis… Ook hielp ze hem om weer een start te maken met school. ‘Eindelijk had ik passende hulp, ik voelde me op mijn gemak en werkte op een fijne manier aan mijn angsten en mijn studie.’

En toen werd Mick 18. Op zijn verjaardag hield de begeleiding op. Mick kreeg voortaan twee uur hulp voor zijn angsten, en twee uur voor zijn schoolwerk. ‘Het voelde alsof ik terug was bij af.’ En uiteindelijk stopte ook deze hulp; het budget was op. ‘Daar gaan we weer, dacht ik.’ Mick viel terug in zijn angsten en zat ik weer hele dagen thuis. ‘Er was geen licht meer aan het einde van de tunnel.’

Mick kwam bij Time of Your Life terecht door een tip van zijn eerdere begeleider. Hij werd er gekoppeld aan Karin. Met haar had hij één keer per week contact – ze wandelden of videobelden – en startten projectjes op waarmee Mick iets voor anderen kon betekenen. ‘Dat ik met een klein gebaar iemand anders zo blij kan maken, was heel motiverend,’ vertelt Mick. 

Het liefst zou Mick nog veel meer projecten doen onder begeleiding van Karin. Maar zijn traject loopt binnenkort af, hij heeft recht op een beperkt aantal gesprekken. ‘Zo jammer, want ik voel me goed bij Karin en ik heb het idee dat zij me het meest geholpen heeft van allemaal.’ 

Er is in de jaren daarvoor iets in beweging gezet, dan moet je het ook afmaken, vind Van Laatum.  'Investeer in deze jongeren, dat haal je er later dubbel en dwars weer uit. Nu kost het alleen maar geld. Kijk naar Mick, hij zit thuis, heeft geen opleiding, geen baan, betaalt geen belasting. Terwijl hij zo ontzettend graag wil.’

‘Investeer in deze jongeren, dat haal je er later dubbel en dwars weer uit’

‘Jongeren zoals Mick worden vreselijk in de steek gelaten,’ zegt Karin van Laatum van project Time of Your Life. (zie kader onderaan) ‘Wát een verspilling van geld en talent. Veel van deze jongeren weten niet goed wat te doen of waar ze terechtkunnen en raken in de problemen, krijgen schulden, enzovoorts. Zo zonde.' 

Verspilling van tijd en talent

Karin van Laatum is zelfstandige en werkt als gedragstrainer en Leerstraftrainer voor onder andere de Raad voor de Kinderbescherming en het project Time of Your Life. In die hoedanigheid begeleid-de ze Mick (pseudoniem). 

Mick vindt dat hij pech heeft met gemeente waar hij woont: ‘Op het moment dat ik 18 werd, was er bijna niets meer mogelijk. En wat er dan wel mogelijk is, stopte weer na verloop van tijd. Ik zou willen dat gemeenten meer investeren in jongeren zoals ik. Tot en met je 17e is het goed geregeld, daarna niet meer.’ 

Toch blijft hij positief. ‘Ik maak er het beste van, dat is een bewuste keuze. Ik denk dat het uiteindelijk goed komt en dat ik actief kan meedoen in de maatschappij. Het liefst ga ik iets doen waarmee ik anderen kan helpen.’ 

Ook Karin denkt dat het uiteindelijk wel goed komt met Mick. Ook al wordt het hem wel heel erg moeilijk gemaakt. ‘Het is dat hij zo positief en slim is, en dat hij steeds zijn eigen manieren vindt om toch een beetje hulp te kunnen krijgen. Maar er zijn ook genoeg jongeren met een laag IQ en een minder positief karakter; die kwijnen na hun 18e vaak weg.’

Bewuste keuze

Time of Your Life en Maatschappelijke Diensttijd

In Time of Your Life (TOYL) worden jongeren begeleid bij het uitvoeren van een Maatschappelijke Diensttijd (MDT). Samen met een begeleider gaat een jongere aan de slag met zijn of haar dromen. 

De Maatschappelijke Diensttijd is vanuit de overheid opgezet om jongeren, bijvoorbeeld voortijdig schoolverlaters, mee te laten doen in de samenleving. Het geeft jongeren de kans hun talenten in te zetten en te ontwikkelen waarbij zij ook iets teruggeven aan de samenleving. Zo werken zij aan hun cv en toekomstperspectief, maar dragen zij ook hun steentje bij.  

Augeo Magazine: Hét online tijdschrift over veilig opgroeien

Professionals en beleidsmakers bijpraten over de nieuwste ontwikkelingen, onderzoeken, dilemma’s en besluiten rond de veiligheid van kinderen. Dat doet Augeo Foundation al 15 jaar met onder andere e-learnings, bijeenkomsten en Augeo Magazine. Ons magazine verschijnt 5x per jaar. Meld je aan om gratis abonnee te worden.
Volledig scherm