Augeo magazine - Over veilig opgroeien

In de meeste meldcodes kindermishandeling vormt de positie van kinderen een klein en onderbelicht onderdeel. Augeo Actueel legde ze naast elkaar. Daaruit blijkt dat aandacht voor de positie van kinderen er gedurende het hele proces bekaaid vanaf komt. Een kindgesprek wordt meestal alleen in de derde stap van de meldcode genoemd en kinderrechten op informatie, participatie en herstelgerichte ondersteuning komen nauwelijks aan bod. Daarnaast werkt het abstracte taalgebruik versluierend: cliënten, betrokkenen, deelnemers, patiënt-en-zijn-naasten en zorgvragers kunnen zowel ouders als kinderen aanduiden.

Basismodel meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling (2013), 38 pagina’s

In dit document zijn 25 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: cliënt, soms kind. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in stappen 1, 3 en 5. Daarbij is er sprake van cliënt, soms kind. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens art. 17 van de VN-Kinderrechten). Cliënten hebben volgens stap 5 vanaf hun twaalfde jaar recht op participatie in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Brancheorganisatie Kinderopvang (2013), 41 pagina’s

In dit document zijn 9 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: kind. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in stap 3. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

GGZ (2012), 31 pagina’s

In dit document zijn 3 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘kindcheck/patiënt/betrokkenen’. Gespreksvoering met het kind wordt niet genoemd. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Veilig Thuis (2014): 47 pagina’s

In dit document zijn 50 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘hulpvrager’, ‘betrokkene’ (soms ‘kind’). Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 3 en 5. Daarbij is er sprake van ‘hulpvrager’, ‘betrokkene’ (soms ‘kind’). Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Basisonderwijs (NJI 2015), 10 pagina’s

In dit document zijn 27 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘kind’ en ‘leerling’. Gespreksvoering met het kind wordt niet genoemd. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Zorgteam Voortgezet Onderwijs (NJI 2011), 8 pagina’s

In dit document zijn 8 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘leerling’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 1, 2, 3, 4, 5. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Ambtsinstructie ambtenaar leerplicht en RMC (2013), 3 pagina’s

In dit document zijn 6 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘leerling’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 1, 3, 5. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Artsen KNMG (2015), 104 pagina’s

In dit document zijn 128 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘betrokkene’ en ‘kind’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 3 en 5. Daarbij is er sprake van ‘betrokkene’ en ‘kind’. Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

JGZ (2016), 45 pagina’s

In dit document zijn 80 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd word: ‘jeugdige’. Gespreksvoering is hier niet van toepassing. Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Huisartsen LESA (2016), 26 pagina’s

In dit document zijn 15 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘cliënt’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in stap 3. Daarbij is er sprake van ‘zorgvrager’ (soms ‘kind’). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Verpleegkundigen en verzorgenden (2015), 44 pagina’s

In dit document zijn 40 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘zorgvrager’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 3 en 5. Daarbij is er sprake van ‘patiënt’ (soms ‘kind’). Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Tandartsen KNMT (2015), 36 pagina’s

In dit document zijn 32 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘patiënt’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 1, 2, 3, 4 en 5. Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Jeugdhulp en jeugdbescherming (2016), 124 pagina’s

In dit document zijn 165 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘jeugdige’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in stap 3. Daarbij is er sprake van ‘(jonge) cliënt’. Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Maatschappelijk werk NVMW (2014), 36 pagina’s

In dit document zijn 32 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘cliënten’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in de stappen 1, 3 en 5. Daarbij is er sprake van ‘cliënt’, soms ‘kind’. Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Vrouwenopvang (z.j.), 8 pagina’s

In dit document zijn 8 zinnen te interpreteren als een gesprek met het kind. Genoemd wordt: ‘cliënt’, ‘kind’ en ‘jongere’. Gespreksvoering met het kind wordt genoemd in stap 3. Daarbij is er sprake van ‘cliënt’, ‘kind’ en ‘jongere’. Er zijn richtlijnen ten aanzien van het recht op informatie van het kind (volgens artikel 17 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van participatie van het kind in besluitvorming (volgens art. 12 van de VN-Kinderrechten). Er zijn geen richtlijnen ten aanzien van herstelgerichte zorg voor het kind (volgens art. 39 van de VN-Kinderrechten). Er worden geen tips gegeven voor goed communiceren met kinderen.

Wat zeggen meldcodes over gespreksvoering met kinderen?

AUGEO ACTUEEL - GEHOORD WORDEN IS RECHT ÉN NOODZAAK

OVERZICHT

REACTIES

BASISMODEL MELDCODE HUISELIJK GEWELD EN KINDERMISHANDELING

‘Ook als een cliënt nog jong is, is het van belang dat de beroepskracht het gesprek met hem aangaat, tenzij dat vanwege zijn jeugdige leeftijd echt niet mogelijk of te belastend voor hem is. De beroepskracht beoordeelt zelf of een gesprek zinvol en mogelijk is, zo nodig in overleg met een collega of met het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. NB: Het kan van belang zijn om een kind even alleen te spreken, zonder dat zijn ouders daarbij aanwezig zijn zodat het kind zich vrij kan uiten. De beroepskracht hanteert hiervoor de regels die in zijn eigen sector van toepassing zijn.’

BRANCHEORGANISATIE KINDEROPVANG

‘Gesprek voeren met de ouder (en indien mogelijk met het kind). (...) Indien besloten wordt om ook met het kind zelf te spreken, is het van belang dat het kind zich veilig genoeg voelt om het gesprek te voeren. Maak hierbij de afweging of het in het belang van het kind zelf is om dit gesprek te voeren. Hierover kan ook advies worden gevraagd aan het SHG of AMK. (...) Belangrijk is ook dat het kind niet wordt ondervraagd, maar dat het kind met name de ruimte wordt gegeven om zijn verhaal te vertellen.’

GGZ NEDERLAND

Alleen kindcheck.

VEILIG THUIS

‘Het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind geeft kinderen niet alleen recht op bescherming tegen mishandeling en verwaarlozing, het geeft hen ook het recht om hun eigen mening te geven over alle zaken die het kind aangaan. Om recht te doen aan kinderen en om hun veiligheid te kunnen waarborgen is hun betrokkenheid van essentieel belang. Daarom geldt voor alle bij het onderzoek betrokken kinderen dat zij: tenminste worden gezien; worden gesproken, in ieder geval wanneer zij 6 jaar of ouder zijn; het recht hebben op een individueel gesprek. (...) Het recht hebben, wanneer zij 12 jaar of ouder zijn, om deel te nemen aan gesprekken met hun ouders of verzorgers en het bij het gezin betrokken netwerk, wanneer plannen en afspraken worden gemaakt over het tot stand brengen van duurzame veiligheid en over herstel van de ontwikkelingskansen voor het kind.’

BASISONDERWIJS

‘In de Meldcode is sprake van het ‘gesprek met de cliënt’. In het primair onderwijs gaat het hier, naast het kind, ook altijd om de ouders.’

ZORGTEAM VOORTGEZET ONDERWIJS

‘Gesprek met leerling en/of ouders’ (en na stap 5: ‘terugkoppeling naar leerling (ouders) en signaleerder’).

IN BEELD